ความหมายของคำว่า ' ทัก ๑ '

ความหมายของคำว่า ' ทัก ๑ '
ทัก ๑ หมายถึง ก. กล่าวเป็นเชิงเตือน, พูดโอภาปราศรัยด้วยอัธยาศัยไมตรีเมื่อพบหน้ากัน, กล่าวหรือออกเสียงให้ระวังหรือสังเกตว่าจะเป็นภัยตามลัทธิที่ถือกัน เช่น จิ้งจกทัก.

ทักท้วง
ก. กล่าวหรือแสดงออกเป็นทํานองว่ายังไม่เห็นด้วย.
ทักทาย
ก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.
ทักนิมิต
ก. ถามตอบในการผูกพัทธสีมา.
ทัก ๒
(ถิ่น) น. ตะกร้าเก็บเกลือ ทําด้วยไม้ไผ่สาน ตาห่างคล้ายชะลอมทรงสูงคล้ายชะลอม. (วิทยาจารย์).
ทักข์ ๑
ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง. (ป.).
ทักข์ ๒
ก. ดู, แล, เห็น, เช่น เล็งทักข์อาทรเธอ เท่าฟ้า, เล็งทักข์ทุรเวทแล้วเล็งดอย ดงนา. (ลํานํ้าน้อย).
ทักขิญ
[-ขิน] น. ความเป็นเบื้องขวา หมายความว่า สะดวกในการพูดจาปราศรัย, ความอารีอารอบ, ความกรุณา. (ป. ทกฺขิ?ฺ?).